Zelfcompassie maakt dat we zelfs in moeilijke tijden het leven waarderen, en oog hebben voor dat wat ons plezier geeft. Het bevordert ons emotioneel welzijn. Het geeft ons een gevoel van voldoening in ons leven. Maar hoe werkt zelfcompassie eigenlijk? Zelfcompassie werkt Dat zelfcompassie werkt blijkt uit onderzoek van Kristin Neff. Het biedt namelijk tegenwicht aan de destructieve patronen van angst, negativiteit en vereenzaming. Zelfcompassie brengt evenwicht en zorgt er voor dat we niet onderuit gaan op de kwetsbare momenten in ons leven. Omdat het precies dat geeft wat we nodig hebben wanneer we tegen de pijnlijke kanten van het leven aanlopen: onvoorwaardelijke vriendelijkheid en steun. Zelfcompassie geeft ruimte als alles lijkt afgesloten. Geluk vind je Ben ik goed genoeg? Zelfcompassie werkt als een haven, die beschutting geeft als we heen weer worden geslingerd tussen positieve en negatieve zelfoordelen. Juist wanneer we vriendelijkheid het meest nodig hebben, beoordelen we onszelf genadeloos. In plaats van de pijn toe te laten en te omarmen, hebben we kritiek op onszelf, waarmee we ons afsluiten van de pijn die we ervaren. Liever kritiek op onszelf, dan de pijn en het verdriet voelen. Als we onszelf vanuit zelfcompassie benaderen, kunnen we eindelijk ophouden met onszelf af te vragen "Ben ik goed genoeg?". Innerlijke criticus Het oordelen en bekritiseren van onszelf levert een strengheid op, waarmee moeilijk te leven is. Zelfcompassie boort vriendelijkheid aan, een bron, die in elk mens aanwezig is. Zonder zelfcompassie gaan we ten onder aan de strenge criticus in onszelf, die ons tot in detail beoordeelt. De strenge oordelende criticus laat ons achter met een negatief beeld over onszelf en zet ons aan om nog beter ons best te doen. We verharden, en staan niet meer open voor het plezier. En er is niemand die onze innerlijke criticus tot de orde roept. Er is geen sociale censuur. Het speelt zich allemaal binnen in ons af. Als we het handig spelen, heeft geen mens het in de gaten. Sterker nog: we hebben het zelf meestal niet eens in de gaten. En steeds meer pantseren we ons hart tot een niet te nemen veste. Pijn is niet onze vijand, maar de strengheid waarmee we onszelf behandelen. EEN DWANGMATIGE BETROKKENHEID BIJ Acceptatie Het leven accepteren en jezelf aanvaarden, is de basis van zelfcompassie. Door onze pijnlijke en verdrietige ervaringen met vriendelijkheid te omarmen en te accepteren, geven we onszelf de steun die we nodig hebben. Het verdragen van de pijn en het verdriet geeft ons de tijd die we nodig hebben om onze wonden te laten genezen. En het geeft ons ook de ruimte om te ontdekken dat de meeste pijn niet onverdraaglijk en eeuwigdurend is. We kunnen meer aan dan we denken. Verdragen en accepteren vanuit zelfcompassie zorgt dat ons hart warm en toegankelijk blijft. En dat we voor onszelf gaan zorgen als dat nodig is. Een oefening in zelfcompassie Kristis Neff beschrijft in haar boek Zelfcompassie een oefening, waarmee we zelfcompassie kunnen brengen in ons leven. Ze nodigt ons uit om onszelf te koesteren en te troosten wanneer we ons ellendig voelen. Dit kunnen we doen door onszelf te omhelzen. Kristin Neff: "Aanvankelijk voelt dat een beetje raar aan, maar dat heeft je lichaam niet in de gaten. Dat reageert gewoon op het fysieke gebaar van genegenheid en zorg, zoals een baby reageert op een knuffel van zijn moeder. Onze huid is een onwaarschijnlijk gevoelig orgaan. Onderzoek heeft aangetoond dat bij fysieke aanraking oxytocine vrijkomt, een gevoel van veiligheid ontstaat, verdrietige gevoelens worden verzacht en de stressrespons neemt af. Dus waarom zou je het niet eens proberen?" Wil jij het ook eens proberen? Download dan de meditatie Compassionele Aanraking om je op weg te helpen zelfcompassie te beoefenen. |
Abonneer je op dit blog en ontvang nieuwe publicaties:
AuteurMirte Maria Schipper is journalist en mindfulness trainer i.o. Ze schrijft met plezier over mindfulness. Ze beoefent vanaf haar 16e mindfulness en kan het niet meer wegdenken uit haar leven. Archieven
Oktober 2018
Categorieën
Alles
|